شعر ماه و ماهی علیرضا بدیع از شنیده‌شده‌ترین آثار این شاعر جوان است؛ و خیلی‌ها آن را در ترانه ماه و ماهی با صدای حجت اشرف‌زاده شنیده‌اند. علاوه‌بر این شعر، ماه و ماهی عنوان مجموعه غزلی از علیرضا بدیع است که در سال 1396 از سوی نشر چشمه منتشر شده است. در ادامه نگاه کوتاهی خواهیم داشت به این کتاب و نمونه‌هایی از اشعار کتاب ماه و ماهی را خواهیم خواند.
کتاب ماه و ماهی علیرضا بدیع
همان‌طور که بالاتر اشاره کردم، این کتاب اولین‌بار در سال 1396 از سوی نشر چشمه در مجموعۀ جهان تازه شعر منتشر شد. قیمت کتاب در ابتدا 7500 تومان بود. اگر قصد خرید کتاب ماه و ماهی را دارید، بهتر است بدانید که در چاپ جدید این مجموعه غزل، قیمت کتاب ماه و ماهی علیرضا بدیع 12000 تومان شده است.
این مجموعه‌شعر از 34 غزل تشکیل شده و در ادامه چند غزل از آن را باهم خواهیم خواند.
اشعار کتاب ماه و ماهی علیرضا بدیع
یک.
تو ماهی و من ماهی این برکۀ کاشی – اندوه بزرگی‌ست زمانی که نباشی!
آه از نفس پاک تو و صبح نشابور – از چشم تو و حجرۀ فیروزه‌تراشی
پلکی بزن ای مخزن اسرار که هربار – فیروزه و الماس به آفاق بپاشی
ای باد سبک‌سار! تو هم بگذر و بگذار! – هُش دار! که آرامش ما را نخراشی
هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم! – اندوه بزرگی‌ست چه باشی… چه نباشی
دو.
سخت دل دادی به ما و ساده دل برداشتی – دل‌بریدن‌هات حکمت داشت: دلبر داشتی!
از دل من تا لب تو راه چندانی نبود – من که شعر تازه می‌گفتم تو از بر داشتی
قلب من چون سکه‌های ازرواج‌افتاده بود – آن‌چه در پیراهن من بود باور داشتی
دشتی از آهو درین چشمت به‌قشلاق آمده – جنگلی از ببر در آن چشم دیگر داشتی
پشت پلکم زنده‌رودی ازنفس‌افتاده بود – روی لب‌هایت گلاب ناب قمصر داشتی
شر عشقت را من از شور پدر پرورده‌ام – قصد خون خلق را از شیر مادر داشتی
حیف از آن حرفی که من یک‌عمر در دل داشتم – آه از آن اندیشه‌هایی که تو در سر داشتی
خاطراتم را چه خواهی کرد؟ گیرم باد برد – بیت‌هایی را که از من کنج دفتر داشتی
سه.
از قهوه اما تلخ‌تر، اقبال من بود – این بوف کور از ابتدا در فال من بود
راحت پی این رفت و آسان سهم آن شد – چشمی که می‌گفتی فقط دنبال من بود
حالا برای دیگران چتری بزرگ است – دستی که روی شانه‌هایم شال من بود
ای دیگران! دلخوش به این دولت نباشید – تختی که بر آنید، روزی مال من بود
هرکس که او را دید از حالم خبر یافت – پیشانی او نامۀ اعمال من بود
هرچند شر از دوستان خیر است اما – باری که از دوشم گرفتی بال من بود
(باری که از روی دوش‌مان برداشته شد، بال‌هایمان بود. – گلاره جمشیدی)
بیت‌هایی از علیرضا بدیع
در ادامه یادداشت معرفی کتاب ماه و ماهی علیرضا بدیع، چند تک‌بیت زیبا از این شاعر را خواهیم خواند:
• آغوش تو چه‌قدر می‌آید به قامتم – در آن به‌قدر پیرهن خویش راحتم
• دست‌هایم دو افعی زخمی، سینه‌هایت دو گنج اجدادی‌ست
جای افعی همیشه دوزخ نیست، گنج گاهی میان آبادی‌ست
• قشلاق کرده‌ام به تو از دست زندگی – چندی‌ست پایتخت جهانم، اتاق توست
• جان‌به‌لب گشتیم و بااین‌حال عشق از دل نرفت – میزبان از خانه بیرون رفته، مهمان مانده است
درد من این‌جاست: عشق من به تو این سال‌ها – ازکسی پنهان نبوده، از تو پنهان مانده است
• درخت خشکم و هم‌صحبتِ پرستوها – تو هم که خستگی‌ات رفت، می‌پری از من
• شبانه رد شدم از مرزهای تن‌پوشت – به من اقامت دایم بده در آغوشت
شهید اول این بوسه‌ها منم، برخیز – نشان بزن به لب آخرین کفن‌پوشت
• من گرفتار غم عشق و تو درگیر سفر – به اسیر قفس از لذت پرواز مگو
ترانه‌های علیرضا بدیع
معرفی کتاب ماه و ماهی را با مرور آهنگ‌هایی که با شعرهایی از این مجموعه غزل علیرضا بدیع خوانده شده‌اند، تمام می‌کنم. تا جایی که من اطلاع دارم، آهنگ ماه و ماهی حجت اشرف‌زاده و آهنگ دلبر داشتی مهدی یغمایی با ترانه‌هایی از این دفتر شعر اجرا شده‌اند. متن ترانه هردوی این آهنگ‌ها را هم بالاتر نوشتم.
امیدوارم از یادداشت خیلی‌کوتاه معرفی کتاب ماه و ماهی علیرضا بدیع لذت برده باشید و این شعرخوانی اندکی حال‌تان را خوب کرده باشد.